Przemówienie Enocha Powella (1912 - 1998), konserwatywnego brytyjskiego polityka i weterana II wojny, dorobiło się w świadomości potocznej tytułu Rzeki krwi, za sprawą użytego w nim cytatu z Eneidy. Poświęcone zostało kwestiom regulacji imigracyjnych i stosunków między mniejszościami etnicznymi a większością narodu. Powell prezentuje w nim trzypunktowy program. Trzecia część mowy została poświęcona krytyce proponowanego prawa antydyskryminacyjnego, pokazując na przykładach, iż taka legislacja w pewnych przypadkach postawi mniejszości ponad prawem. W świetle tego bowiem wszyscy są równi od początku. Ta ostatnia konstatacja doprowadziła do odwołania mówcy ze stanowiska ministra obrony w gabinecie cieni, nie zakończyła jednak jego kariery politycznej.
Czytając jeszcze mowę w oryginale, myślałem o tym, że powinienem zamieścić tutaj w charakterze wstępu choćby częściowe dementi, pokazać kontekst przemówienia jako efekt zderzenia się imperialnej mentalności z ówczesnym optymizmem lewicowej ideologii (co doprowadziło do gwałtownej reakcji lewej strony), okazuje się, że jednak nie. Wgryzając się w sens wywodów Powella podczas procesu tłumaczenia, przekonałem się, że znakomicie bronią się one same z siebie, zamierzam tedy przede wszystkim zachęcić do ich możliwie wnikliwej lektury.
Obecna sytuacja jest patowa. Nie posłuchano ani rad autora, lecz również jego pesymizm, mierzony przywoływanymi w tekście ramami czasowymi, okazał się przesadzony. Co nie oznacza, że nieuzasadniony. Przelew krwi i wrogość, umotywowana głównie religijnie, stały się ponurymi faktami. Dlatego też zdecydowałem się uznać mowę za potrzebny dla zwolenników idei narodowej zbiór cennych wskazówek.
Przemówienie można pobrać pod adresem http://chomikuj.pl/Sceptyk89/Dokumenty
Polemikę z Rzekami krwi da się dostrzec w piosence The Clash Corner Soul.
Szlachetna w intencjach, nie dostrzegająca jednak, iż ostrze tamtego tekstu wymierzone było w ludzi, którzy raczej nie znali nie tylko nut, ale też liter. Jeżeli chodzi o uproszczenie dyskursu w polemice, myślę, że zasadne będzie skomentowanie go takim memem.
Ale oczywiście ostateczną decyzję pozostawiam czytelnikom.